De korenkap opZ
Een korenkap werd goedkoop en met weinig moeite, ja, zowat in een handomdraai op poten gezet. Balken, palen en gordingen lagen op het erf klaar. Bij ons modelbouwers opZ zijn het dunne reepjes fineer. (Bouwmethode F) Die leggen we op een voorgedrukt tekeningetje dat we met invisible tape op een oude witte badkamertegel hebben geplakt.
Dat is de eenvoudigste methode voor de drie portalen. Vervolgens lijmen we die rechtop op een voorgedrukt kartonnetje met een raster van zes stippen en verbinden ze met de twee zijbalken. Daarna is de nok van het dak aan de beurt en dan staat er al echt wat. Met dit skelet kun je kiezen of je het dak verdeelt met echt houten gordingen en die vervolgens met fineer belegt of je kun er gewoon een dak van karton op leggen dat je al van tevoren met leitjes of shingles hebt bedrukt.
Het plakwerk gaat het handigst met secondenlijm-gel, maar ik doe het ook vaak met gewone witte houtlijm dat flexibeler is en op den duur sterker. Daar de eigenaar van mijn korenkap niet bijzonder kapitaal krachtig is heeft hij zijn dak uit gewone (fineer)planken laten leggen en de gordingen er overheen getimmerd. Dat geeft voor de toerist een nogal bevredigend resultaat.
Er waren bovendien nog wat schoorbalken nodig omdat het ding op de flank van een heuvel staat. Tenslotte wordt op het dak, tot bespoediging van een goede oogst een kruis geplaatst. Maar natuurlijk zien veldschuren er in de land-streken van collega modelbouwers weer heel anders uit. Op modelbanen waar veel wind staat kunnen de zijden deels worden dicht gemaakt met dezelfde planken, maar op de heuvelweide is het oogstweer mild. Het is opvallend hoe na enkele dagen oogsten de palen al wat beginnen te verweren en bemossen. Bij mij is het een okergroen acryl-mos en trekken de palen wat gebrande sienna-achtig op door het vocht.
Ook het dak raakt snel vervuild door een enkel buitje en overvliegende vogels die natuurlijk talrijk zijn bij het oogsten. Ach, nu vergeet ik nog de oogst zelf: 
Dat zijn ca 2mm dikke bundeltjes goudgele borduurzijde of plukjes nepbont zoals ik die in een winkeltje in Leuven heb gevonden. Je knoopt om zo'n bundeltje om de 7 á 8 mm een koperdraadje van 0,05mm dik en knipt ze dan daartussen door in schoven..en stapelen maar! De mooiste schoven gebruik je als oppertjes, de mindere gaan horizontaal de korenkap in. Nu nog wat noeste Preiserwerkers in klederdracht erbij en de oogst gaat los!